Dato Dr.Siddiq fadzil menyentuh berkenaan konsep pendidikan alternatif justifikasi dan aplikasi.Saya agak tertarik dengan kupasannya berkenaan pendidikan alternatif ini.’Sekali pendidik, pendidiklah selamanya’ itulah ungkapannya yang memberi maksud secara mudah tiada istilah‘ bekas atau mantan pendidik’.Beliau menyentuh peranan pendidik dalam ‘operasi penyedaran masyarakat’.
Selain itu beliau berbicara tentang tokoh-tokoh yang banyak menekankan soal pendidikan seperti Syed Mohamad naquib Al-Attas,Mohamad Qutb,Kurshid Ahmad,Syed Hussein Nasr,Ismail Faruqi dan tokoh-tokoh Barat.Masyarakat menurut beliau ghairah mencari alternatif dan apa yang penting dan perlu diberi perhatian oleh gerakan Islam ialah penawaran formula alternatif terutamanya berkenaan persoalan keilmuan,keintelektualan juga pembukuan.
Beliau menyelar dan mengkritik sistem pendidikan hari ini merujuk kepada apa yang berlaku di Malaysia dan Indonesia yang diungkapkan beliau sebagai ‘pendidikan yang dimiskinkan’,dan tidak melahirkan pelajar yang berjiwa merdeka bahkan menghadapi pembelengguan jiwa.Sistem pendidikan hari ini mengikut beliau banyak bersifat brainwashing daripada tujuan sebenar iaitu educating.Kuliah mengikut beliau sudah menjadi kuli-ah!(kuli).’Industri ‘pendidikan akhirnya melahirkan pelajar yang mempunyai pemikiran yang seragam@pemikiran di’pabrik’kan(pabrik=kilang) umpama ‘produk kilang’.Beliau juga menekankan persoalan penting ‘memanusiakan manusia’
Dato Dr.Siddiq fadzil juga menyentuh isu sastera dan kecewa dengan sikap sesetengah pihak atasan yang tidak mengambil berat persoalan sastera dan bagi beliau ‘dengan sastera menjadi manusia’.
‘Generasi yang cemas dan tegang memanjang’.Inilah yang disifatkan beliau tentang kebanyakan manusia generasi kini .’Meninggalnya tenang hidupnya tegang’.
Beliau juga menekankan persoalan betapa pentingnya sistem pendidikan hari ini bukan sahaja membina semangat daya saing dikalangan pelajar tetapi membina semangat berkerjasama dan bagi beliau tidak semua keadaan kita perlu bersaing kerana adakalanya kita juga perlu bekerjasama.Analogi yang beliau bawa cukup tepat bagaimana 5 jari yang tidak berebut fungsi masing-masing.Cuba bayangkan kalau kelima-lima jari saling bersaing berebut fungsi?
Beliau juga menyentuh ‘budaya bisu’ yang sebenarnya mampu merencatkan usaha dakwah ‘amar makruf nahi mungkar’.Mencintai ilmu menghargai kebenaran dan berbahagia apabila memiliki kebenaran.Inilah sifat yang perlu ada dalam diri pelajar.
Dato Dr.Siddiq fadzil membawa contoh dari al-Quran tentang tukang sihir Firaun yang akhirnya tunduk kepada kebenaran.Beliau juga mengupas dengan baik surah Luqman yang bagi beliau merupakan satu khazanah yang perlu diolah dalam merangka sesuatu modul pendidikan.
Antara intipati penting surah Luqman(yang terkenal dikalangan masyarakat Melayu-nasihat Luqman kepada anaknya)ialah persoalam tauhid dan implikasinya yang menurut Dato Dr.Siddiq fadzil melahirkan ‘jiwa merdeka pengabdi Ilahi’,kebaktian kepada orang tua,penghayatan ibadah dan hidup positif,pendirian berasaskan ilmu,dan pendidikan berasaskan kasih sayang.Bagi beliau ‘tiada ampun buat guru yang tidak mengasihi anak muridnya.
Selain itu beliau turut berbicara tentang rendahnya semangat infaq dikalangan generasi kini yang lebih gemar budaya ‘claim’.Pada pandangan beliau semangat infaq itu sendiri melambangkan komitmen seseorang dalam berjuang.Beliau juga menyentuh tentang pemerkasaan institusi kerakyatan.
Bicara beliau berakhir dengan menekankan tentang pentingnya membangunkan apa yang dipanggil ‘sistem pendidikan al-hikmah’ dan beliau mengakhiri ucaptama beliau dengan kalimah ‘jujurlah kepada istilah’.
No comments:
Post a Comment